BISTREPEN (Combikel, Combi-Ject)

Leczenie kotów i psów z infekcjami bakteryjnymi dróg oddechowych (zapalenie tchawicy, oskrzeli, płuc), przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego (zapalenie pęcherza moczowego, macicy), infekcji skóry i tkanki łącznej (rany, ropnie, ropne zapalenie stawów, posocznica pępkowa), jak a także z zapaleniem sutka, infekcjami pooperacyjnymi wywołanymi przez drobnoustroje wrażliwe na substancje czynne leku.

Lek jest skuteczny w leczeniu LEPTOSPIROZY.

Skład leku:

1 ml leku zawiera:

benzylopenicylina prokaina — 200 tys. IU

siarczan dihydrostreptomycyny — 200 mg

SPOSÓB STOSOWANIA I DAWKOWANIA:

Przed użyciem zawiesinę dokładnie wstrząsa się i podaje domięśniowo lub podskórnie raz dziennie, kurs wynosi 3 dni.

Dawki leku to:

psy, koty — 1 ml na 10 kg masy ciała.

Jeśli dawka przekracza 2 ml, wstrzyknięcie dzieli się na dwie części i wstrzykuje się w różne miejsca.

Przeciwwskazanie:

Nie przepisuj zwierzętom ze zwiększoną wrażliwością na substancje czynne leku, upośledzoną czynnością nerek, a także królikom, fretkami, chomikom i myszoskoczkom.

Nie podawać dożylnie.

Środki ostrożności dotyczące stosowania:

Możliwe są miejscowe reakcje alergiczne i nadwrażliwość na lek (ból i obrzęk).

Badania na zwierzętach laboratoryjnych nie wykazały teratogennego działania składników aktywnych. W przypadku braku badań na docelowych gatunkach zwierząt, lek jest przepisywany zgodnie z oceną bilansu korzyści/ryzyka przeprowadzoną przez lekarza weterynarii.

Dihydrostreptomycyna wykazuje najniższą nefrotoksyczność spośród aminoglikozydów, ale nie należy jej stosować jednocześnie z innymi potencjalnie nefrotoksycznymi lekami (furasemid, kwas etakrynowy), metoksyfluranem i amfoterycyną.

Dihydrostreptomycyna jest łagodnym blokerem nerwowo-mięśniowym, ale w znacznych dawkach może nasilać działanie innych antybiotyków aminoglikozydowych. Dlatego lek należy stosować ostrożnie u zwierząt w znieczuleniu oraz razem z magnezem i lekami zwiotczającymi mięśnie.

Należy ściśle przestrzegać zalecanych dawek i warunków leczenia.

Warunki przechowywania:

W suchym, ciemnym miejscu niedostępnym dla dzieci, w temperaturze od +2 do +8 °C. Po otwarciu butelki lek należy przechowywać w lodówce i zużyć w ciągu 28 dni.

Termin ważności

2 lata.

Opis:

Biała lub żółta ciecz.

Właściwości farmakologiczne:

Kompleksowy preparat na bazie penicyliny benzylowej i dihydrostreptomycyny o szerokim spektrum działania bakteriobójczego.

Benzylopenicylina prokaina jest równocząsteczkowym związkiem penicyliny benzylowej z prokainą (nokakoiną), co zapewnia jej przedłużone działanie. Benzylopenicylina jest bakteriobójczym antybiotykiem z serii penicylin, który działa na drobnoustroje Gram-dodatnie — Clostridium spp., Corynebacterium spp., Erysipelothrix spp., Bacillus spp., Actinomyces spp., Listeria spp., Leptospira spp., Strephylococcus spp., Staphylococcus spp. spp., mikroorganizmy Gram-ujemne — Campylobacter spp., Haemophilus spp., Pasteurella spp., Actinobacillus spp. i niektóre Bacteroides spp. Mechanizm działania polega na zakłóceniu syntezy peptydoglikanu, mukopeptydu błony komórkowej, co prowadzi do zahamowania syntezy ściany komórkowej drobnoustroju, hamując wzrost i rozmnażanie bakterii.

Dihydrostreptomycyna jest antybiotykiem aminoglikozydowym. Działa bakteriobójczo na mikroorganizmy Gram-dodatnie — Staphylococcus spp., Gram-ujemne — Pasteurella spp., Salmonella spp., Escherichia coli, Klebsiella spp., Leptospira spp., Actinobacillus spp., Shigella spp., Francisella tularensis, Yersinia spp. Nie działa na mikroorganizmy beztlenowe. Działanie bakteriobójcze wynika z możliwości wiązania się z podjednostkami 30S rybosomów bakteryjnych i zakłócania syntezy białek.

Po podaniu domięśniowym benzylopenicylina prokaina jest powoli wchłaniana z miejsca wstrzyknięcia. Maksymalne stężenie w surowicy krwi wynoszące 1,6-4,2 μg/ml obserwuje się po 1,5-6 godzinach w zależności od rodzaju zwierzęcia i powoli spada w ciągu 16-24 godzin. Po podaniu dostaje się do prawie wszystkich narządów i tkanek z wyjątkiem płynu mózgowo-rdzeniowego, z łatwością przenika przez barierę łożyskową. Wiąże się z białkami surowicy krwi: u bydła - 28,5%, u owiec i kóz - 30,4%, u świń i psów - 60%. Jest wydalany z organizmu w postaci niezmienionej głównie z moczem (do 90%), częściowo z żółcią i mlekiem.

Dihydrostreptomycyna jest szybko wchłaniana po podaniu domięśniowym. Stężenie bakteriostatyczne w osoczu krwi obserwuje się po 15-30 minutach, maksimum — po 1 godzinie. Maksymalne stężenie osiąga: u bydła — 44-78 μg/ml, świń — 87 μg/ml, owiec, kóz — 44-70 μg/ml, psów — 41 μg/ml, kotów — 25 μg/ml i utrzymuje się przez 24 -48 godzin. Białka wiążą do 20-25% dihydrostreptomycyny, dzięki czemu osiąga się jej wysokie stężenie w nerkach. Jest wydalany z organizmu w postaci niezmienionej głównie przez nerki (ponad 90%), częściowo z żółcią.