Mieszanina

substancja czynna: glukonian wapnia 1 ml glukonian wapnia 85 mg, lewulinian wapnia 10 mg
substancje pomocnicze: sacharan wapnia, rozcieńczony kwas solny, woda do wstrzykiwań.

1 ml leku zawiera 9,706 mg wapnia całkowitego (Ca 2+), co w przeliczeniu na teoretyczną zawartość glukonianu wapnia odpowiada 100 mg/ml.

Forma dawkowania

Zastrzyk.

Grupa farmakologiczna

Preparaty wapniowe. Kod ATS A12A A03.

Wskazania

Niewydolność czynności przytarczyc, zwiększone wydalanie wapnia z organizmu (szczególnie przy długotrwałym odwodnieniu) jako środek wspomagający w chorobach alergicznych (choroba posurowicza, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy) i alergicznych powikłaniach farmakoterapii zmniejszającej przepuszczalność naczyń w procesach patologicznych dowolnego pochodzenia (wysiękowa faza procesu zapalnego, krwotoczne zapalenie naczyń, choroba popromienna) miąższowe zapalenie wątroby toksyczne uszkodzenie wątroby zapalenie nerek rzucawka hiperkaliemia hiperkaliemiczna postać napadowej mioplegii choroby skóry (swędzenie, egzema, łuszczyca) jako środek hemostatyczny jako antidotum na zatrucia solami magnezu , kwas szczawiowy lub jego rozpuszczalne sole, rozpuszczalne sole kwasu fluorowego.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki leku, skłonność do zakrzepicy, hiperkalcemia, ciężka hiperkalciuria, ciężka miażdżyca, zwiększona krzepliwość krwi, ciężka niewydolność nerek, sarkoidoza, jednoczesne stosowanie z glikozydami nasercowymi, ceftriaksonem.

Sposób użycia i dawkowanie

Stosować dożylnie lub domięśniowo.

Przed podaniem ampułkę z roztworem należy ogrzać do temperatury ciała. Roztwór podaje się powoli w ciągu 2-3 minut.

Dorosłym i dzieciom powyżej 14. roku życia podaje się 5-10 ml „Glukonianu wapnia-Darnitsa (stabilizowany)” dziennie lub co 1-2 dni, w zależności od przebiegu choroby i stanu pacjenta.

Dzieciom wyłącznie dożylnie, w zależności od wieku, podaje się 10% roztwór glukonianu wapnia w następujących dawkach: do 6 miesięcy - 0,1-1 ml, 6-12 miesięcy - 1-1,5 ml, 1-3 lat - 1. 5 -2 ml, 4-6 lat - 2-2,5 ml, 7-14 lat - 3-5 ml.

Aby podać roztwór w ilości mniejszej niż 1 ml, jednorazową dawkę należy uzupełnić do odpowiedniej objętości (objętość strzykawki) 0,9% roztworem chlorku sodu lub 5% roztworem glukozy.

Działania niepożądane

Przy szybkim podaniu możliwe są nudności, wymioty, pocenie się, uczucie ciężkości w głowie, omdlenia, ogólne osłabienie, niedociśnienie tętnicze, zapaść naczynioruchowa, czasami śmiertelna. Czasami możliwa jest biegunka, bradykardia, uczucie ciepła w jamie ustnej, a następnie w całym ciele, które szybko ustępują samoistnie - zwapnienie tkanek miękkich w wyniku wynaczynienia roztworu wapnia. Domięśniowe wstrzyknięcia soli wapnia mogą powodować miejscowe podrażnienie.

Bardzo rzadko możliwe są reakcje alergiczne i anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny.

Przedawkować

Objawy: może rozwinąć się hiperkalcemia. Objawy hiperkalcemii mogą obejmować anoreksję, nudności, wymioty, zaparcia, bóle brzucha, osłabienie mięśni, polidypsję, wielomocz, zaburzenia psychiczne, wapnicę nerkową, kamicę nerkową, a w ciężkich przypadkach arytmię i śpiączkę.

Leczenie: w przypadku niewielkiego przedawkowania (stężenie wapnia w surowicy krwi - 2,6-2,9 mmol / l) należy przerwać podawanie i odstawić inne leki zawierające wapń. W przypadku ciężkiego przedawkowania (stężenie wapnia w surowicy krwi - powyżej 2,9 mmol/l) kalcytoninę podaje się pozajelitowo w dawce 5-10 j.m./kg masy ciała na dobę (rozcieńczona w 500 ml 0,9% roztworu chlorku sodu), dożylnie. wpadaj na 6:00. Możliwe powolne podawanie dożylne 2-4 razy dziennie. Diuretyki nietiazydowe służą do monitorowania stężenia potasu i magnezu w surowicy, w razie potrzeby podawania preparatów potasu i magnezu, monitorowania czynności układu sercowo-naczyniowego oraz podawania beta-blokerów w celu zapobiegania arytmii. Jeśli to konieczne, przeprowadza się hemodializę.

Stosować w czasie ciąży i laktacji

Stosowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią jest możliwe, biorąc pod uwagę stosunek korzyści dla matki do ryzyka dla płodu (dziecka).

Dzieci

Nie zaleca się podawania leku domięśniowo dzieciom poniżej 14. roku życia ze względu na możliwość wystąpienia martwicy.

Funkcje aplikacji

Sole wapnia należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i chorobami serca.

W przypadku stosowania u pacjentów przyjmujących glikozydy nasercowe i/lub leki moczopędne, a także podczas długotrwałego leczenia (szczególnie u dzieci), należy monitorować stężenie wapnia i kreatyniny we krwi. W przypadku zwiększenia ich stężenia należy zmniejszyć dawkę leku lub czasowo odstawić.

Z zachowaniem ostrożności i regularnym monitorowaniem poziomu wydalania wapnia z moczem jest przepisywany pacjentom z umiarkowaną hiperkalciurią przekraczającą 300 mg / dobę (7,5 mmol / dobę), łagodną dysfunkcją nerek i kamicą moczową w wywiadzie. Jeśli to konieczne, postępuj zgodnie z nimi 

rozważa zmniejszenie dawki leku lub jego zaprzestanie. Pacjentom ze skłonnością do tworzenia się kamieni w drogach moczowych zaleca się zwiększenie objętości przyjmowanych płynów w trakcie leczenia.

Przed napełnieniem strzykawki roztworem glukonianu wapnia należy upewnić się, że nie ma w niej śladów alkoholu etylowego, ponieważ w wyniku interakcji z alkoholem wapniowym glukonian wytrąca się.

Możliwość wpływania na szybkość reakcji podczas prowadzenia pojazdów lub innych mechanizmów

Brak danych dotyczących negatywnego wpływu leku na szybkość reakcji podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania innych mechanizmów.

Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji

Kiedy alkohol etylowy reaguje z glukonianem wapnia, ten ostatni wytrąca się.

Nie zaleca się przepisywania leku łącznie z innymi preparatami wapnia.

Podanie glukonianu wapnia przed i po zażyciu werapamilu zmniejsza jego działanie hipotensyjne, ale nie wpływa na jego działanie przeciwarytmiczne.

Połączenie z tiazydowymi lekami moczopędnymi może prowadzić do rozwoju hiperkalcemii.

W przypadku jednoczesnego stosowania z chinidyną przewodzenie śródkomorowe może spowolnić i zwiększyć toksyczność chinidyny.

Podczas leczenia glikozydami nasercowymi nie zaleca się pozajelitowego stosowania glukonianu wapnia ze względu na nasilone działanie kardiotoksyczne.

Glukonian wapnia eliminuje zahamowanie transmisji nerwowo-mięśniowej spowodowane stosowaniem antybiotyków szeregu aminoglikozydów.

Preparaty wapniowe stosowane jednocześnie z fenigidyną zmniejszają jej skuteczność.

Właściwości farmakologiczne

Farmakodynamika.

Glukonian wapnia (stabilizowany) jest lekiem regulującym procesy metaboliczne, uzupełnia niedobory wapnia w organizmie, działa hemostatycznie, przeciwalergicznie i zmniejsza przepuszczalność naczyń włosowatych.

Jony wapnia biorą udział w przekazywaniu impulsów nerwowych, skurczach mięśni gładkich i poprzecznych, funkcjonowaniu mięśnia sercowego, krzepnięciu krwi; są niezbędne do tworzenia tkanki kostnej oraz funkcjonowania innych układów i narządów. Stężenie jonów wapnia we krwi zmniejsza się w wielu procesach patologicznych; ciężka hipokalcemia przyczynia się do wystąpienia tężyczki. Oprócz eliminacji hipokalcemii, związki wapnia zmniejszają przepuszczalność naczyń i działają przeciwalergicznie, przeciwzapalnie i hemostatycznie.

Farmakokinetyka.

Po podaniu pozajelitowym lek jest równomiernie rozprowadzany we wszystkich tkankach i narządach. W osoczu krwi wapń występuje w stanie zjonizowanym. Przechodzi przez barierę łożyskową i przenika do mleka matki. Jest wydalany z organizmu głównie przez nerki.

Podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne

klarowna, bezbarwna ciecz.

Niezgodność

Farmaceutycznie niezgodny z alkoholem etylowym, węglanami, salicylanami, siarczanami, winianami.

Najlepiej spożyć przed datą

3 lata.

Warunki przechowywania

Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, w oryginalnym opakowaniu, w temperaturze nie przekraczającej 25°C. Nie zamrażać.

Pakiet

5 ml w ampułce, 10 ampułek w pudełku, 5 ampułek w opakowaniu paskowym, 2 opakowania paskowe w opakowaniu, 10 ml w ampułce, 5 ampułek w opakowaniu paskowym, 1 lub 2 opakowania paskowe w opakowaniu.

Kategoria wakacje

Na receptę.