Składowanie
1 tabletka (0,5 g) zawiera:

pimobendan — 2,5 mg

Opis
Tabletki koloru białego lub jasnoszarego, obustronnie wypukły, podłużny kształt z wycięciem po jednej stronie i logo producenta po drugiej.

Właściwości farmakologiczne
Pimobendan jest pochodną benzimidazolo-pirydazynonu, niesympatykomimetycznej, nieglikozydowej substancji inotropowej o wyraźnych właściwościach rozszerzających naczynia krwionośne.

W przeciwieństwie do glikozydów nasercowych, dodatnie działanie inotropowe pimobendanu wynika ze zwiększenia wrażliwości miofilamentów mięśnia sercowego na wapń i hamowania aktywności fosfodiesterazy III (PDE III). Działanie rozszerzające naczynia krwionośne zapewnia także hamowanie aktywności fosfodiesterazy III. Ze względu na dodatnie działanie inotropowe i rozszerzające naczynia, lek stosowany w niewydolności serca zwiększa siłę skurczów serca i zmniejsza zarówno obciążenie wstępne, jak i następcze.

Biodostępność po podaniu doustnym wynosi 60-63% i znacznie się zmniejsza w przypadku stosowania z pokarmem.

Objętość dystrybucji wynosi 2,6 l/kg. Oznacza to, że pimobendan jest równomiernie rozprowadzany w tkankach. Średnie wiązanie z białkami osocza krwi wynosi 93%.

Jest demetylowany przez utlenianie do głównego aktywnego metabolitu (UD-CG 212) z dalszą przemianą metaboliczną do koniugatów fazy II UD-CG212 (glukuronidy i siarczany).

Okres półtrwania w osoczu krwi wynosi 0,4±0,1 godziny, co odpowiada wysokiemu klirensowi wynoszącemu 90±19 ml/min/kg i krótkiemu średniemu czasowi retencji wynoszącemu 0,5±0,1 godziny. Okres półtrwania najbardziej aktywnego metabolitu wynosi 2,0 ± 0,3 godziny. Pimobendan jest prawie całkowicie wydalany z organizmu z żółcią.

Wskazanie
Leczenie psów z powodu chorób:

niewydolność serca spowodowana kardiomiopatią rozstrzeniową lub niedomykalnością zastawki dwupłatkowej lub trójdzielnej, której towarzyszą charakterystyczne objawy (kaszel, duszność, omdlenia, zmniejszona aktywność, nietolerancja wysiłku, wodobrzusze);
kardiomiopatia rozstrzeniowa w fazie przedklinicznej (przebieg bezobjawowy ze zwiększeniem średnicy końcowoskurczowej i końcoworozkurczowej lewej komory) u pinczerów dobermanów po echokardiograficznym rozpoznaniu chorób serca;
śluzowata niewydolność mitralna serca w fazie przedklinicznej (przebieg bezobjawowy ze szmerem skurczowym mitralnym i objawami powiększenia serca) w celu opóźnienia pojawienia się klinicznych objawów niewydolności serca.

Przeciwwskazanie
Nie stosować u zwierząt ze zwiększoną wrażliwością na substancję czynną leku, z kardiomiopatią przerostową lub stanami klinicznymi, gdy nie jest możliwe zwiększenie pojemności minutowej serca ze względu na cechy funkcjonalne lub anatomiczne (np. zwężenie aorty), z ciężkimi zaburzenia czynności wątroby.

Sposób stosowania i dawkowanie
Lek stosuje się doustnie na godzinę przed karmieniem zwierzęcia.

Dawkę przepisuje lekarz weterynarii indywidualnie, w zależności od ciężkości choroby i stanu zwierzęcia. Dzienna dawka pimobendanu wynosi 0,2-0,6 mg na 1 kg masy ciała, dzieli się ją na dwie dawki i podaje się rano i wieczorem. Zalecana dzienna dawka wynosi 0,5 mg na 1 kg masy ciała.

Dawkowanie leku uzależnione jest od masy ciała psa i podane jest w tabeli.

Waga psa, kg Dzienna dawka pimobendanu, mg Liczba tabletek dziennie
Do 5 1,25 1/2
5-10 2,5 1
11-12 5,0 2
21-30 7,5 3
31-40 10,0 4
41-50 15,0 6

Aby uzyskać dokładniejsze dawkowanie, tabletkę można podzielić na dwie lub cztery części.

W przypadku zastoinowej niewydolności serca lekarz weterynarii ustala indywidualną dawkę leku do stosowania przez całe życie.

Lek można stosować łącznie z lekami moczopędnymi, takimi jak furosemid.

Rezerwacja
Przy stosowaniu w zalecanych dawkach działania niepożądane zwykle nie występują.

Czasami występuje niewielki pozytywny efekt chronotropowy (zwiększona częstość akcji serca) i wymioty. Można jednak tego uniknąć, zmniejszając dawkę leku. Czasami pojawia się przejściowa biegunka, brak apetytu lub ospałość. W niektórych przypadkach podczas długotrwałego leczenia pimobendanem u psów z chorobą mitralną serca stwierdza się nasilenie niedomykalności zastawki mitralnej.

Chociaż związek z działaniem pimobendanu nie został jednoznacznie ustalony, bardzo rzadko w trakcie leczenia można zaobserwować oznaki wpływu na pierwotną hemostazę (wybroczyny na błonach śluzowych, krwawienie podskórne). Znikają po zaprzestaniu leczenia.

Podczas leczenia psów chorych na cukrzycę należy regularnie sprawdzać poziom glukozy we krwi.

W przypadku zwierząt otrzymujących pimobendan zaleca się monitorowanie pracy serca.

Badania laboratoryjne na szczurach i królikach nie wykazały teratogennego i toksycznego działania pimobendanu na płód. Jednak stosowany w dużych dawkach jest toksyczny dla ciężarnych samic i embriotoksyczny, a także przenika do mleka. Nie oceniano bezpieczeństwa stosowania leku u suk ciężarnych i karmiących. Lek może być stosowany w okresie ciąży i laktacji wyłącznie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny korzyści i ryzyka.

Podczas badań farmakologicznych nie

zaobserwowali interakcje pomiędzy glikozydem nasercowym ouabainą (strofantyną) i pimobendanem. Zwiększenie kurczliwości serca wywołane pimobendanem jest łagodzone przez antagonistów wapnia, werapamil i diltiazem, a także przez antagonistę β, propranolol.

Przedawkowanie może powodować dodatni efekt chronotropowy, wymioty, apatię, ataksję, szmery w sercu lub niedociśnienie. W takiej sytuacji należy zmniejszyć dawkę leku i rozpocząć odpowiednie leczenie objawowe.

Podczas długotrwałego leczenia (6 miesięcy) zdrowych psów rasy beagle w dawkach przekraczających zalecane 3 i 5 razy, u niektórych psów zaobserwowano pogrubienie zastawki mitralnej i przerost lewej komory. Zmiany te mają podłoże farmakodynamiczne.

Personel pracujący z lekiem musi przestrzegać podstawowych zasad higieny i bezpieczeństwa przyjętych podczas pracy z lekami weterynaryjnymi.

Warunki przechowywania
W suchym, ciemnym miejscu niedostępnym dla dzieci, w temperaturze od +4°C do +25°C.

Termin ważności
2 lata.

CARDISTIM — LEK KARDIOLOGICZNY DLA PSÓW
Cardistim to lek dla psów na bazie pimobendanu. Narzędzie wpływa na układ sercowo-naczyniowy jako rozrusznik serca. Stosowany jest w chorobach serca spowodowanych niedomykalnością zastawek lub kardiomiopatią rozstrzeniową. Lek powinien przepisać lekarz weterynarii wyłącznie w przypadku, gdy u psa występuje duszność, kaszel, wodobrzusze i zmniejszona aktywność. Analogami Cardistim są Vetmedin, Pimobendan, Kardishur i Hartmedin.

Jeżeli u psa zostanie zdiagnozowana niewydolność serca w fazie dekompensacji, lek podaje się mu na całe życie. Przecież choroby układu sercowo-naczyniowego wymagają długotrwałego leczenia. Głównymi zaletami Cardistima firmy „Brovafarm” jest szybkie działanie i przystępna cena.

Środki na bazie pimobendanu produkowane są w dwóch postaciach:

do wstrzykiwań — w celu łagodzenia ostrego ataku niewydolności serca;
tabletka – wspomagająca serce w przewlekłych stanach patologicznych.
Postać tabletkowa Cardistim działa w dwóch kierunkach:

rozszerza naczynia krwionośne i znacznie zmniejsza obciążenie mięśnia sercowego;
zwiększa siłę skurczów serca i poprawia funkcję pompowania serca.
W JAKI SPOSÓB KARDIST POMAGA PSU?
Lek likwiduje objawy niewydolności serca i tym samym poprawia jakość życia psa. W przypadku niewydolności serca w fazie subklinicznej (ukrytej) Cardistim opóźnia pojawienie się pierwszych objawów i przedłuża życie.

JAK PRAWIDŁOWO PODAĆ TABLETKI KARDIISTOM?
Tabletki podaje się dwa razy dziennie, na godzinę przed karmieniem, w odstępie 12 godzin. Dawkę dobiera indywidualnie lekarz weterynarii. Aby uzyskać dokładniejsze dawkowanie leku, tabletki można podzielić. W przypadku pominięcia jednej dawki leku Cardistim należy po prostu podać kolejną dawkę leku zgodnie ze schematem.

JAK SZYBKO CARDISTIM DAJE WIDOCZNY EFEKT?
Każde zwierzę inaczej reaguje na terapię, jednak zazwyczaj widoczna poprawa samopoczucia u psów następuje już w tydzień po rozpoczęciu leczenia, a następnie obserwuje się pozytywną dynamikę. Jednak w przypadku niektórych patologii, które przebiegają bezobjawowo, zmiany zwykle nie są zauważalne. Należy jednak mieć pewność, że Cardistim pomaga spowolnić rozwój choroby oraz przedłuża fazę bezobjawową i życie zwierzaka. Dlatego jeśli masz wątpliwości dotyczące stanu serca swojego psa, skontaktuj się ze swoim weterynarzem.

JAKI JEST OPTYMALNY PRZEBIEG LECZENIA CARDISTIM?
Jeśli lekarz przepisał ten lek, najprawdopodobniej oznacza to, że należy go stosować do końca życia. Równolegle można przepisać inne środki wspomagające serce.

Czy Cardistim ma skutki uboczne?
Psy na ogół bardzo dobrze tolerują pimobendan. Jednak, jak każdy lek, Cardistim ma swoje zastrzeżenia. Jeżeli u zwierzęcia zdiagnozowano niewydolność wątroby, należy wybrać alternatywne metody leczenia. Leku nie można przepisywać w okresie ciąży i laktacji. Przeciwwskazaniami są także patologie endokrynologiczne, wrodzone anomalie serca.

Jak zapanować nad sercem psa?
Aby ocenić stan serca zwierzaka, należy okresowo konsultować się z lekarzem weterynarii, zwłaszcza jeśli zauważy się zmiany w zachowaniu psa. Monitorowanie częstości oddechu i aktywności pomoże lekarzowi weterynarii zrozumieć, jak zmienia się stan zwierzęcia – pogarsza się lub stabilizuje.