Funkcje aplikacji
Leku nie należy stosować w leczeniu chorób przewlekłych, takich jak gastropareza, niestrawność i choroba refluksowa przełyku, ani jako uzupełnienie zabiegów chirurgicznych lub radiologicznych.

U pacjentów w wieku poniżej 30 lat podczas leczenia metoklopramidem ryzyko wystąpienia zaburzeń dystoniczno-dyskinetycznych jest większe.

Lek należy przepisywać ostrożnie pacjentom w podeszłym wieku ze względu na częste występowanie parkinsonizmu.

Zaburzenia neurologiczne.

Mogą wystąpić zaburzenia pozapiramidowe, szczególnie u dzieci i (lub) w przypadku stosowania dużych dawek. Reakcje te są zwykle obserwowane na początku leczenia i mogą wystąpić po jednorazowym zastosowaniu. W przypadku wystąpienia objawów pozapiramidowych należy natychmiast przerwać stosowanie metoklopramidu. Na ogół objawy te całkowicie ustępują po zaprzestaniu leczenia, ale mogą wymagać leczenia objawowego (benzodiazepiny u dzieci i (lub) antycholinergiczne leki przeciw parkinsonizmowi u dorosłych).

Aby uniknąć przedawkowania, pomiędzy każdym podaniem metoklopramidu, nawet w przypadku wymiotów i odrzucenia dawki, należy zachować co najmniej 6-godzinną przerwę. Długotrwałe leczenie metoklopramidem może prowadzić do późnych dyskinez, które są potencjalnie nieodwracalne, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Leczenie nie powinno być kontynuowane dłużej niż 3 miesiące ze względu na ryzyko wystąpienia późnych dyskinez. Leczenie należy przerwać w przypadku wystąpienia klinicznych objawów późnych dyskinez.

W przypadku stosowania metoklopramidu w skojarzeniu z lekami przeciwpsychotycznymi, a także w monoterapii metoklopramidem, zgłaszano rozwój złośliwego zespołu neuroleptycznego. W przypadku wystąpienia objawów złośliwego zespołu neuroleptycznego należy natychmiast przerwać podawanie metoklopramidu i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów ze współistniejącymi chorobami neurologicznymi oraz u pacjentów leczonych innymi lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy.

Stosowanie metoklopramidu może również nasilać objawy choroby Parkinsona.

Methemoglobinemia.

Zgłaszano przypadki methemoglobinemii, która może być związana z niedoborem reduktazy NADH cytochromu b5. W takich przypadkach należy natychmiast definitywnie odstawić metoklopramid i zastosować odpowiednie środki (np. leczenie błękitem metylenowym).

Zaburzenia serca.

Po podaniu metoklopramidu we wstrzyknięciu, zwłaszcza po podaniu, zgłaszano ciężkie działania niepożądane ze strony układu krążenia, w tym ostrą zapaść krążeniową, ciężką bradykardię, zatrzymanie akcji serca i wydłużenie odstępu QT.

Lek dożylny należy podawać w powolnym bolusie (przez co najmniej 3 minuty), aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (np. niedociśnienia, akatyzji).

Upośledzona czynność nerek i wątroby.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zmniejszenie dawki.

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z grupy ryzyka, czyli u pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami przewodzenia w sercu, z nieskorygowanymi zaburzeniami równowagi elektrolitowej lub bradykardią oraz u pacjentów przyjmujących inne leki wydłużające odstęp QT. Leku nie należy stosować w leczeniu chorób przewlekłych, takich jak gastropareza, niestrawność i choroba refluksowa przełyku, ani jako uzupełnienie zabiegów chirurgicznych lub radiologicznych.

Ampułek wyjętych z opakowania nie należy długo wystawiać na słońce.

Stosować w czasie ciąży lub karmienia piersią.

Ciąża.

Duża ilość danych dotyczących kobiet w ciąży (ponad 1000 wyników stosowania leku) wskazuje na brak jakiejkolwiek toksyczności prowadzącej do wad rozwojowych lub fetotoksyczności. Metoklopramid można stosować w czasie ciąży, jeśli jest to klinicznie konieczne. Ze względu na właściwości farmakologiczne (podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne), w przypadku stosowania metoklopramidu pod koniec ciąży nie można wykluczyć wystąpienia zespołu pozapiramidowego u noworodka. Należy unikać stosowania metoklopramidu w późnym okresie ciąży. Podczas stosowania metoklopramidu należy monitorować stan noworodka.

Laktacja.

Metoklopramid przenika w małych ilościach do mleka matki. Dlatego nie zaleca się stosowania metoklopramidu w okresie karmienia piersią. U kobiet karmiących piersią należy rozważyć zaprzestanie stosowania metoklopramidu.

Możliwość wpływania na szybkość reakcji podczas prowadzenia pojazdów lub innych mechanizmów.

Podczas stosowania leku należy powstrzymać się od potencjalnie niebezpiecznych czynności wymagających zwiększonej uwagi (prowadzenie pojazdów, praca w towarzystwie). 

mechanizmy).

Skutki uboczne
Z przewodu pokarmowego: nudności, niestrawność, suchość w ustach, zaparcia. W przypadku stosowania metoklopramidu w dawkach przekraczających dawkę dobową u pacjentów może wystąpić biegunka.

Z układu nerwowego:

; reakcje pozapiramidowe, zwykle dystonia (w tym bardzo rzadkie przypadki zespołu dyskinetycznego), szczególnie u dzieci i pacjentów w wieku poniżej 30 lat, których ryzyko zwiększa się po przekroczeniu dawki dobowej 0,5 mg/kg masy ciała: skurcz mięśnia sercowego mięśnie twarzy, szczękościsk, rytmiczne wysuwanie języka, opuszkowy typ mowy, skurcze mięśni zewnątrzgałkowych, w tym napady okulogiryczne, mimowolne ruchy spazmatyczne, szczególnie głowy, szyi i ramion, toniczny kurcz powiek, nienaturalne ułożenie głowy i ramion, opistotonus , hipertoniczność mięśni;
parkinsonizm (drżenie, drganie mięśni, spowolnienie ruchowe, sztywność mięśni, akinezja, twarz przypominająca maskę) po długotrwałym leczeniu metoklopramidem u niektórych pacjentów w podeszłym wieku, a także w niewydolności nerek;
Późne dyskinezy, które mogą być nieodwracalne, mogą wystąpić podczas długotrwałego leczenia metoklopramidem, głównie u pacjentów w podeszłym wieku (zwłaszcza u kobiet), u pacjentów z cukrzycą i zwykle rozwijają się po odstawieniu leku. Objawia się mimowolnymi ruchami języka, twarzy, ust, szczęki, czasami mimowolnymi ruchami tułowia i/lub kończyn;
złośliwy zespół neuroleptyczny, w tym gorączka, zaburzenia świadomości, sztywność mięśni, dysfunkcja autonomicznego układu nerwowego i zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej w surowicy. Zespół ten jest potencjalnie śmiertelny; jeśli wystąpi, należy natychmiast przerwać przyjmowanie metoklopramidu i natychmiast rozpocząć leczenie (dantrolen, bromokryptyna);
gorączka, ból głowy, zawroty głowy, senność, uczucie zmęczenia, osłabienie, zwiększone zmęczenie, obniżona świadomość, strach, niepokój, splątanie, szum w uszach, akatyzja.
Istnieje również ryzyko wystąpienia ostrych (krótkotrwałych) zaburzeń neurologicznych, które jest większe u dzieci.

Z psychiki: depresja, halucynacje, dezorientacja, niepokój, niepokój.

Ze strony układu sercowo-naczyniowego: bradykardia, zwłaszcza po podaniu dożylnym, zatrzymanie akcji serca w krótkim czasie po wstrzyknięciu, które może być następstwem bradykardii, blok przedsionkowo-komorowy, blok węzła zatokowego, zwłaszcza po podaniu dożylnym, wydłużenie odstępu QT, dodatkowa skurcz nadkomorowy, dodatkowy skurcz komorowy, częstoskurcz komorowy typu „piruet”, niedociśnienie tętnicze, wstrząs, omdlenia podczas podawania dożylnego, ostre nadciśnienie tętnicze u pacjentów z guzem chromochłonnym.

Istnieją pojedyncze doniesienia o możliwości wystąpienia ciężkich reakcji sercowo-naczyniowych spowodowanych stosowaniem metoklopramidu, zwłaszcza podawanego dożylnie.

Z krwi i układu limfatycznego: methemoglobinemia, która może być związana z niedoborem reduktazy NADH-cytochromu b5, zwłaszcza u niemowląt, sulfhemoglobinemia, która jest związana głównie z jednoczesnym stosowaniem dużych dawek leków uwalniających siarkę.

Ze strony układu odpornościowego: reakcje nadwrażliwości, w tym reakcje anafilaktyczne, w tym obrzęk Quinckego, wstrząs anafilaktyczny. Ze względu na obecność siarczynu sodu w postaci leku, mogą wystąpić pojedyncze przypadki reakcji nadwrażliwości, zwłaszcza u pacjentów z astmą oskrzelową, w postaci nudności, wymiotów, świszczącego oddechu, ostrego napadu astmy, zaburzeń świadomości lub wstrząsu. Reakcje te mogą mieć indywidualny przebieg.

Ze skóry i tkanki podskórnej: reakcje nadwrażliwości, w tym: wysypki skórne, przekrwienie i swędzenie skóry, pokrzywka.

Ze strony układu rozrodczego i funkcji gruczołów sutkowych: po dłuższej terapii lekiem, w wyniku pobudzenia wydzielania prolaktyny, hiperprolaktynemii, ginekomastii, mlekotoku lub zaburzeń miesiączkowania może wystąpić brak miesiączki; W przypadku wystąpienia tych zjawisk należy przerwać stosowanie metoklopramidu.

Wskaźniki laboratoryjne: podwyższony poziom enzymów wątrobowych.

Szczególnie uważnie monitoruje się rozwój działań niepożądanych u młodzieży i pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (niewydolność nerek), w wyniku których wydalanie metoklopramidu jest spowolnione. Jeśli wystąpią, należy natychmiast zaprzestać stosowania leku.

Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu nerwowego wzrasta w przypadku stosowania leku w dużych dawkach i przy długotrwałym stosowaniu.