Instrukcje użytkowania Vikasol-Darnitsa
Składowanie
substancja czynna: wodorosiarczyn sodu menadionu;

1 ml roztworu zawiera vikasol (wodorosiarczyn sodu menadionu) 10 mg;

substancje pomocnicze: pirosiarczyn sodu (E 223), kwas solny, woda do wstrzykiwań.

Forma lecznicza
Roztwór do wstrzykiwań.

Główne właściwości fizykochemiczne: przezroczysta, bezbarwna lub lekko żółtawa ciecz.

Grupa farmakoterapeutyczna
Witamina K i inne środki hemostatyczne. Kod ATX B02B A02.

Właściwości farmakologiczne
Farmakodynamika.

Witamina K występuje w kilku postaciach. Główna forma witaminy K – witamina K1 (filochinon) występuje w roślinach, zwłaszcza w zielonych warzywach liściastych. Inną formą witaminy K jest witamina K2 (menachinon), która może być wchłaniana w ograniczonych ilościach. Jest wytwarzany przez bakterie w dolnej części jelita cienkiego i jelita grubego.

Vikasol-Darnytsia jest syntetycznym analogiem rozpuszczalnej w wodzie witaminy K i jest uważany za witaminę K3 (menadion), wspomaga syntezę protrombiny i prokonwertyny, zwiększa krzepnięcie krwi poprzez zwiększenie syntezy czynników krzepnięcia II, VII, IX, X. Ma działanie hemostatyczne (przy niedoborze witaminy K występuje zwiększone krwawienie). We krwi protrombina (czynnik II) w obecności tromboplastyny ​​i Ca2+ przy udziale prokonwertyny (czynnik VII), czynników IX (czynnik Christmasa), X (czynnik Stewarta-Prawera) zamienia się w trombinę, pod wpływem której fibrynogen zamienia się w fibrynę, która jest podstawą skrzepu krwi (skrzepliny). Vikasol-Darnytsia jako substrat stymuluje reduktazę witaminy K, która aktywuje witaminę K i zapewnia jej udział w wątrobowej syntezie zależnych od witaminy K osoczowych czynników hemostazy.

Rola witaminy K w organizmie człowieka i zwierząt nie ogranicza się do wpływu na biosyntezę prokoagulantów. Wpływa na bioenergetykę i szereg procesów anabolicznych. Jest ważny dla wymiany związków makroergicznych, dla tworzenia ATP. Niedobór witaminy K prowadzi do niedoboru ATP i zmniejszenia dostaw energii do biosyntezy wielu związków. Do tych ostatnich zaliczają się nie tylko prokoagulanty, ale także inne szybko resyntetyzowane białka, w tym szereg enzymów niezwiązanych bezpośrednio z procesem krzepnięcia krwi. Przy niedoborze witaminy K osłabiona jest także biosynteza niektórych substancji biologicznie czynnych o charakterze niebiałkowym: serotoniny, histaminy, acetylocholiny. Początek działania następuje po 8-24 godzinach od podania domięśniowego.

Farmakokinetyka.

Po podaniu domięśniowym łatwo i szybko wchłania się do krwiobiegu ogólnoustrojowego. Wiązanie z białkami osocza jest odwracalne. Krew pacjentów z bardzo niską zawartością albumin wiąże witaminę K słabo lub w ogóle jej nie wiąże. Gromadzi się głównie w wątrobie, śledzionie i mięśniu sercowym. Proces przemian zachodzi najintensywniej w mięśniu sercowym i mięśniach szkieletowych, nieco wolniej w nerkach. Jest wydalany przez nerki i żółć wyłącznie w postaci metabolitów. Metabolity witaminy K (monosiarczan, fosforan i diglukuronido-2-metylo-1,4-naftochinon) wydalane są z moczem – aż do 70%. Wysokie stężenie witaminy K w kale wynika z faktu, że jest ona syntetyzowana przez mikroflorę jelitową.

Charakterystyka kliniczna.

Wskazanie
Vikasol należy przepisywać na krwawienie i na tle hipoprotrombinemii spowodowanej żółtaczką, ostrym zapaleniem wątroby, krwawieniem włośniczkowym i miąższowym. Po zabiegach chirurgicznych i urazach, z krwawieniem z powodu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, wyraźnymi objawami ostrej choroby popromiennej, długotrwałym krwawieniem z nosa i hemoroidami.

Lek należy przepisać w przypadku zjawisk krwotocznych u wcześniaków, krwawień przedklimakteryjnych i młodzieńczych z macicy, krwawień samoistnych, przygotowania do zabiegów chirurgicznych, jeśli istnieje ryzyko krwawienia w okresie pooperacyjnym, krwawień płucnych, zjawisk krwotocznych na tle septycznym choroby.

Ponadto wskazaniami do powołania Vikasol-Darnytsia są krwawienie i hipoprotrombinemia spowodowane przedawkowaniem fenyliny, neodikumaryny i innych antykoagulantów - antagonistów witaminy K.

Przeciwwskazania Vikasol-Darnytsia
Nadwrażliwość na składniki produktu leczniczego. Nadkrzepliwość, choroba zakrzepowo-zatorowa. Choroba hemolityczna noworodków. Ciężka niewydolność wątroby. Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.

III trymestr ciąży (profilaktyczne podawanie witaminy K jest nieskuteczne ze względu na jej słabą przenikalność przez łożysko).

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji.

Przy jednoczesnym stosowaniu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi możliwe jest zmniejszenie działania przeciwzakrzepowego. Osłabia działanie pośrednich antykoagulantów (m.in. pochodnych kumaryny i indandionu). Nie wpływa na działanie przeciwzakrzepowe heparyny.

Jednoczesne stosowanie z antybiotykami o szerokim spektrum działania, chinidyną, chininą, salicylanami w dużych dawkach, sulfonamidami wymaga zwiększenia dawki witaminy K.

Przy jednoczesnym stosowaniu z lekami hemolitycznymi zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.

Stosowane jednocześnie z agregatami i inhibitorami fibrynolizy zwiększają ich działanie hemostatyczne. 

Cechy stosowania leku
Należy wziąć pod uwagę, że podczas stosowania leku Vikasol może wystąpić zahamowanie agregacji płytek krwi. W hemofilii, plamicy małopłytkowej i chorobie Werlhoffa lek jest nieskuteczny.

W profilaktyce choroby krwotocznej noworodków lepiej jest stosować fitomenadion niż wodorosiarczyn sodu menadionu, ponieważ rzadziej powoduje on hiperbilirubinemię i niedokrwistość hemolityczną u noworodków (w tym wcześniaków).

Stosować w czasie ciąży lub karmienia piersią.

Vikasol-Darnytsia należy do leków ryzykownych w czasie ciąży. Stosowanie leku w ciąży w trymestrze Ι i ΙΙ jest możliwe według wskazań, jeśli korzyść dla matki przewyższa stopień ryzyka dla płodu. Profilaktyczne podawanie witaminy K w III trymestrze ciąży jest nieskuteczne ze względu na jej niską przenikalność przez łożysko.

Jeżeli konieczne jest przepisanie produktu leczniczego, należy przerwać karmienie piersią.

Możliwość wpływania na szybkość reakcji podczas prowadzenia pojazdów lub innych mechanizmów.

Lek nie wpływa na szybkość reakcji podczas prowadzenia pojazdu mechanicznego lub pracy z innymi mechanizmami. Jeśli podczas leczenia lekiem wystąpią zawroty głowy, należy powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i pracy z mechanizmami.

Sposób stosowania i dawkowanie Vikasol-Darnytsia
Podawać lek domięśniowo.

Dla dorosłych pojedyncza dawka wynosi 10 mg, maksymalna pojedyncza dawka wynosi 15 mg; maksymalna dawka dobowa wynosi 30 mg.

Czas trwania leczenia wynosi 3-4 dni, po 4-dniowej przerwie, w razie potrzeby, kurs można powtórzyć.

W przypadku interwencji chirurgicznych z możliwym ciężkim krwawieniem miąższowym przepisać w ciągu 2-3 dni przed operacją.

Dzieci: do 1 roku – 2-5 mg/dzień, 1-2 lata – 6 mg/dzień, 3-4 lata – 8 mg/dzień, 5-9 lat – 10 mg/dzień, 10-18 lat – 15 mg/dzień Podziel dawkę na 2 podania. Czas trwania leczenia dzieci ustala lekarz.

Dzieci.

Lek należy stosować w praktyce pediatrycznej.

Przedawkować
Objawy: hiperwitaminoza witaminy K, objawiająca się hiperprotrombinemią i hipertrombinemią, hiperbilirubinemią, żółtaczką, zwiększoną aktywnością enzymów wątrobowych; obserwowano bóle brzucha, zaparcia lub biegunkę, ogólne podniecenie, pobudzenie i wysypkę skórną. W pojedynczych przypadkach u dzieci rozwija się zatrucie, objawiające się drgawkami.

Leczenie. Anuluj lek. Leki przeciwzakrzepowe należy przepisywać pod kontrolą wskaźników układu krzepnięcia krwi. Terapia ma charakter objawowy.

Skutki uboczne Vikasol-Darnytsia
Od strony wątroby i dróg żółciowych: hiperbilirubinemia, żółtaczka (w tym żółtaczka jądrowa u niemowląt).

Od strony układu sercowo-naczyniowego: przejściowy spadek ciśnienia krwi, tachykardia, słabe wypełnienie tętna.

Z krwi i układu limfatycznego: niedokrwistość hemolityczna, hemoliza u noworodków z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej lub u pacjentów z niedoborem witaminy E, choroba zakrzepowo-zatorowa.

Od strony układu odpornościowego: reakcje nadwrażliwości, w tym przekrwienie twarzy, wysypka skórna (w tym rumieniowa, pokrzywka), swędzenie skóry, skurcz oskrzeli.

Zaburzenia ogólne i reakcje w miejscu wstrzyknięcia: zawroty głowy, obfite pocenie, zmiana smaku, uczucie gorąca, ból i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, przebarwienia skóry w postaci plam przy powtarzających się wstrzyknięciach w tym samym miejscu. Vikasol może powodować miejscową twardzinę skóry.

Termin ważności
2 lata.

Warunki przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w temperaturze od 2°C do 8°C. Trzymać z dala od dzieci.

Niezgodność.

Vikasol jest niezgodny z lekami sulfonamidowymi, PASK, salicylanami, oksykumaryną. Niekompatybilny w jednej strzykawce z roztworami zasad i kwasów.

Substancja czynna leku szybko ulega rozkładowi pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego.

Opakowanie
1 ml w ampułce; 5 ampułek każda w wyprofilowanym blistrze; W opakowaniu 2 koperty konturowe.

Kategoria wydawania aptek
Na receptę.